كان دايما أول ما يشوفنى .يحضنى وبعدين يتكلم
حتى ولو مجروح يضحكلى .ميبينش انه بيتالم
شال عن قلبى كتير فكراله استحمله ومخدش ف باله
كان سندى فى ايامى الصعبه والضحكه الى خلاص فارقتنى
انا دايما بالخير دعياله وبجد انا عمر ما هنساله
كان وقت ما بيشوفنى حزينه يفضل من الضحك يموتنى
كان اكتر حد بيفهمنى وبيقرا المكتوب فى عنيا
عمرة ما كان بيخاف على نفسه كان بيموت من خوفه عليا
شال عن قلبى كتير فكراله استحمل ومخدش ف باله